.

باز هم توبه کنان پشت درت آمده‎ام

 شب به امید عطای سحرت آمده‎ام

نظری کن که پی یک نظرت آمده‎ام

 نفس آلوده به سوی گذرت آمده‎ام

یاد دادی که اگر عاصی و سرگردانم

زشت این است رخ از روی تو برگردانم

نعمتم دادی و با نعمت تو بد کردم

مهلتم دادی و تقصیر مجدد کردم

لطف کردی عوضش غفلت بی حد کردم

بارها آنچه ز من بر نمی‎آمد، کردم

چه کنم عذر مرا گر نپذیری امشب

 کاش از این بی‎سر و پا دست بگیری امشب

چشم من خشک شده حال بکا نیست که نیست

 جرأت معصیتم هست، حیا نیست که نیست

دست بی‎خِیر مرا اذن دعا نیست که نیست

خبری در دلم از نور خدا، نیست که نیست

تا بخواهی دراین قلب هوس هست که هست

حس وابستگی‎ام بر همه کس هست که هست

بارِ عام از تو رسیده است که دعوت شده‎ام

یکی از سفره نشینان ضیافت شده‌‎ام

خوب شرمنده‎ی این رسم رفاقت شده ام

باز بدجور هوایی زیارت شده‎ام

کربلا قبله دلهاست دلم تنگ شده

 شاهد حال من آقاست دلم تنگ شده

پدری آمده آرام کند دختر را

 زینب اینجاست که بوسه بزند حنجر را

آمده زنده کند خاطره‎ی مادر را

 دم رفتن زده محکم گره معجر را

چقدر خواسته با گریه از او تا نرود

می‎رود پشت سر شاه که تنها نرود