هرگز نبوده بیشه حق را غضنفری
الَا که بوده مادر او شیر مادری
ام البنین نه، مادر مردان کربلا
تو شیر داده ای به وفا و دلاوری
جز تو لبان هیچ مسیحی توان نداشت
بر جسم کربلا بدمد روح حیدری
در مذهبی که فاطمه پروردگار اوست
عشق و وفا و صبر و ادب را پیمبری
تا چون تویی نیاورد این چرخ کهنه باز
ماند فلک به حسرت عباس دیگری