.

بازهم شهرنبی معدن اسرارشده

غنچه ای بابرکت هدیه به گلزارشده

بازهم نام علی برلب آقاگل کرد

بازهم حضرت ارباب پسردارشده

روزه ماه رجب به که به آقاچسبید

تاسحرمست ازاین لحظه دیدارشده

غنچه ناز رباب است به قدری زیباست

چقدر گل که به پاس قدمش خارشده

بسکه نورانیت از چهره او می بارد

بی سبب نیست که هر آینه ای تارشده

سفره حیدریون رجب امشب پهن است

در دهش سیزده انگار که تکرار شده



پسر حیدری یوسف زهرا آمد

آخرین حیدر ارباب بدنیا آمد



این قبیله همه شان لایق پیغمبری اند

همه مستند ولی مست می کوثری اند

اسمشان مثل علی صولتشان مثل علی

فرصت جنگ بیافتد همه شان حیدری اند

غیرت الله جهانند علی های حسین

مثل بابا همه جاپیش همه مادری اند

سن مهم نیست دراین قوم همه میدانند

در روایتگری دین همه شان منبری اند

علی اکبر واوسط خودشان محشری اند

ولی انگار که مست علی آخری اند



علی اصغر دل این چند علی رابرده

روی پیشانی او بوسه زینب خورده



هیبت چهره اش ازبس که به مولا رفته

بانگاهش غم ودرد از دل بابا رفته

بی سبب نیست رقیه علمی آورده

چونکه بی واسطه بازوش به سقارفته

نوه حیدروزهراست دراین شکی نیست

درملاحت به علی اکبر لیلا رفته

اختروماه در آغوش هم اند آنجا که

از سردوش شه علقمه بالا رفته

چقدر پاقدم این پسر بابرکت

نامه شخص گرفتار به امضا رفته

عمه اسفند میارد نخورد چشم علی

فکر زینب طرف محسن زهرا رفته



دل بی بی طرف باغ جنان پر می زد

جای محسن چقدر بوسه به اصغر می زد



این دوشش ماهه یکی باده یکی ساغرشد

علت مستی شیعه زمی کوثرشد

یکی از عشق فدای حرم حیدر شد

یکی از عشق فدای پدر بی سر شد

یکی از بغض و عداوت به علی٬خونین شد

یکی از بغض حسین ابن علی پر پر شد

یکی از ضربه مسمار به جانان پیوست

یکی از تیر سه پر کشته بی حنجرشد

آن یکی آیه مظلومیت زهراشد

این یکی سوره مظلومیت حیدر شد

آن یکی آبروی دشمن حیدر رابرد

این یکی کشته بی غیرتی لشگرشد



این دوشش ماهه شفیعان قیامت هستند

این دوشش ماهه دو اسباب شفاعت هستند