شعر هیئت

اشعار آئینی

.

.

غالباً آن گذری که خطرش بیشتر است

میشود قسمت آن که جگرش بیشتر است


قیمت عبد  به افتادن در سجاده ست

سنگ فرش حرم دوست زرش بیشتر است


خانه ای هست در اینجا که کریم اند همه

سر ِ این کوچه اگر رهگذرش بیشتر است


دل ما سوخت در این راه ولی ارزش داشت

هرکه اینگونه نباشد ضررش بیشتر است


بی سبب نیست که آواره ی هر دشت شدیم

هر که عاشق شود اصلاً سفرش بیشتر است

 

هرگدایی برسد لطف که دارد، اما

به گدایان برادر نظرش بیشتر است

 

همه گفتند خدیجه ست ولی ما دیدیم

در جمالش که جلال پدرش بیشتر است


وسعت روح بدن را به فنا میگیرد

غیر زینب چه کسی دردسرش بیشتر است

 

*******

قصد کرده است خدا جلوه ی دیگر بکشد

سوره یِ مریمی از سوره یِ کوثر بکشد

 

بگذارید همین جا به قدش سجده کنم

نگذارید دگر کار به محشر بکشد

 

دختر این است اگر، فاطمه پس حق دارد

از خداوند فقط مِنَّت دختر بکشد

 

مادر دَهر نزائید و نخواهد زائید

آنکه را از سر این آینه معجر بکشد

 

بالِ جبریل به این قُبه تمایل دارد

تا دمشق هست چرا جای دگر پر بکشد؟!

 

زینب آنقَدر بزرگ است که آماده شده است

یکسره جام بلای همه را سر بکشد

 

قبل از اینی که خودش جلوه کند آماده ست

عالمی را به تماشایِ برادر بکشد

 


 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی