شعر هیئت

اشعار آئینی

.

.

روح القُدُس کبوتر بام خدیجه است
در بند آب و دانه ی دام خدیجه است

"
کس را چه زور و زَهره که توصیف او کند"
جایی که جبرئیل غلام خدیجه است

با ذوالفقار، ثروت او همردیف شد
این جایگاه، خاصِ مقام خدیجه است

روی پیمبری که سراپا ملاحت است
خورشید گرم و ماه تمام خدیجه است

حوّا شبیه هاجر و مریم نشسته است
آنجا که ذکر خیر، کلام خدیجه است

در اکـثـر مُـتون زیـارات وارده
لبهای شیعه گرم سلام خدیجه است

از خود گذشت در ره دلدار، پس مگو
ایثارمال، رمز دوام خدیجه است

چون هرچه را که داشت به پای نبی گذاشت
عالم سند شده ست و به نام خدیجه است

جایی که دخترش بشود کوثر کثیر
دنیا از این لحاظ به کام خدیجه است

بی ربط نیست گر رمضان وقت بندگی ست
این ماه، ماه رحمت عام خدیجه است

حیدر فقط نه اینکه شده همسرِ بتول
داماد مصطفی و امام خدیجه است


نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی