.

آخر بگو چه چاره کُنم با غم فَراق
آهی ز حسرت ست فقط همدم فَراق
با گریه کردن این دلم آرام می شود
یعنی که اشک بود فقط مرحم فَراق
موی سپید تُحفه ی هجران دلبرست
یک عمر می شود سپری یکدمِ فَراق
حالِ دلم چو زُلف تو پیچیده دَرهَم ست
خسته شدم در ازای این همه پیچ و خم فَراق
گفتم که چیست خون جگر ؛ گفت عاشقی
اشک دل است در سَحَرِ ماتم فَراق
ای حاجیِ همیشه بیابان نشین بیا
بنشین شبی کنار منو زمزم فَراق
هجران به دام رنج و بلا می کِشد مرا
آخر فُراق کرببلا ... می کُشد مرا