بشین خونه رو آب و جارو نکن
بزار زخم پهلوت بهتر بشه
خودم از پس غربتم بر میام
نمی خوام چشات واسه من تر بشه
می دونم کمی درد داری خانم
با این دردا باید مدارا کنی
در خونمون و عوض میکنم
به شرطی نیای در رو باز وا کنی
نمی تونم از کوچمون رد بشم
چی کار کرده این کوچه با روح من
یه عمره ازت شرمسارم گلم
من و بسته بودن تو رو میزدن
نگاهت رو این روزا از من نگیر
تو عطر بهشت نجیبی برام
خودت داری میری ولی پشت در
دو خط یادگاری نوشتی برام
نوشتی شبا تشنه میشه حسین
بزار کاسه آبی بالای سرش
قرار من و تو علی کربلا
کنار تن بی سر و پرپرش
