مِهر ِ تو را هر کس ندارد دین ندارد
اصلاً که گفته دشمنت نفرین ندارد؟!
گیسوی پُر چینَت مرا درگیر خود کرد
چین ِ تو را مغرب زمین و چین ندارد
در کوچه ی تو صف کشیدند انبیاء هم
مثل ِتو جایی سفره ی رنگین ندارد
از این کرم خانه بیا یک لحظه بیرون
جز دیدن تو حاجتی مسکین دارد
دل خوش نکردم به نماز و روزه هایم
جز گریه بر تو این دلم تضمین ندارد
لفظ ِ "بفرمایید بالا" اشتباه است
چون مجلس آقای ما پایین ندارد
مشق شبم صد مرتبه نام حسین است
جز نام زیبایش لبم تمرین ندارد
آوازه ها از شه بُوَد پس آفرین او
شعر من و شعر شما تحسین ندارد